ξενοδοχείο απείρων αστέρων...

Ελεύθερο κάμπινγκ (δεν το λες ποτέ ελεύθερο για την ακρίβεια... με σπίτι στη μισή ώρα ποδαρόδρομο και έτοιμο φαγητό κάθε μεσημέρι :Ρ).

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ


Μόνο αυτό. Και μακράν η πιό όμορφη φάση όλου του δεκαημέρου ήταν χθες το βράδυ (δηλαδή σήμερα τα ξημερώματα :Ρ ), που πήραμε τα σλίπινγκ μπαγκ μας τα απλώσαμε στην παραλία και ξαπλώσαμε εκεί και όχι στη σκηνή μας. Και χαζεύαμε τον ουρανό και τα αστέρια. Και μετά είδαμε και το ξημέρωμα, τον ήλιο να βγαίνει μέσα από τη θάλασσα.

Τί ρομαντικό !! :Ρ


Και κάτι τελευταίο: ΣΑΝ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΤΗΣ ΠΑΡΙΣΑΙΝΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ !