Θεσσαλονίκη.

Αγαπάω αυτήν την πόλη. Την λατρεύω γιατί... μπορώ να ξεκινάω τις νύχτες μου στις 11 το βράδυ, να τις τελειώνω στις 6 το πρωί και κάθε δευτερόλεπτο αυτών των ωρών να μην ξέρω πού θα με βρει το επόμενο.

(πολλοί ισχυρίζονται ότι η Θεσσαλονίκη δεν έχει πολλές επιλογές συγκριτικά με την Αθήνα, αλλά εγώ αυτό το πράγμα που μπορώ να γυρίσω όλο το κέντρο της πόλης με τα πόδια σ ένα βράδυ, δεν το αλλάζω !)

ΛΟΙΠΟΝ.

Τετάρτη βράδυ (ένα από τα πιό επεισοδιακά βράδια των τελευταίων μηνών), το πέρασα με παρέα την ξαδέρφη μου :

σταθμός no1: η μπυραρία απέναντι από το διοικητήριο, επί της Αγίου Δημητρίου.

σταθμός no2: ο ελέφαντας στη Συγγρού για ένα ολτάιμκλάσσικ σφηνάκι (που ολτάιμκλάσσικ έγινε 3σφηνάκια ;) )

σταθμός no3: το munchies στη Βαλαωρίτου για ένα σάντουιτς αφού η βραδιά προβλεπόταν μεγάααααααλη και θα ήταν προτιμότερο να μας έβρισκε με γεμάτο στομάχι

σταθμός no4: το τοσπίτιμου για ένα δρινκ... Β52 συγκεκριμένα (7.5 Ε ! Τζίζους, τί κλέφτες !)

σταθμός no5: τα apyramwria για ακόμα 2 σφηνάκια βότκα !

σταθμός no6: το αγαπημένο και λατρεμένο BERLIN στη Χρυσοστόμου Σμύρνης !

Το οποίο δυστυχώς ήταν άδειο, ήμασταν μόνο 9 άτομα σ όλο το μαγαζί (... είναι νωρίς ακόμα για Μπερλίν...) ! Τέλος πάντων, ήπιαμε κι εκεί ένα σφηνάκι βότκα, κι είπαμε δυναμικά ΌΧΙ στο 2ο που ήταν κερασμένο από τον μπάρμαν γιατί ξέραμε και οι 2 ότι δεε μας παίρνει.

σταθμός no7: το art house ! Στο οποίο είχαμε να πατήσουμε κανα-δυό χρόνια και ήπιαμε μιά μπύρα (η οποία μας φάνηκε νερό μπροστά στα προηγούμενα ... :Ρ )

σταθμός no8: η πιάτσα των ταξί στη Μητρόπολη.

σταθμός no9: το κρεβατάκι μου

...και 4 ώρες μετά σηκώθηκα παραπατώντας από το κρεβάτι μου έχοντας αυτήν την πολύ γλυκιά ζάλη που σε βοηθάει να θυμηθείς ότι το προηγούμενο βράδυ πέρασες πολύυ καλά, ήπιες αλκοόλ αλλά δεν το παράκανες μ αυτό. Και πήγα στη σχολή σα ζόμμπι ( τί να πεις ; βλακείες πρωτοετών. ΌΛΟΙ μου λένε ότι αυτά δεν πρόκειται να τα κάνω το επόμενο εξάμηνο σε καμιά περίπτωση :Ρ)

*δεν είμαι αλκοολικήηηηηηηη

ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΌΛΟΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ (οι άπειροι αναγνώστες αυτού του βλογ :Ρ)

και να μην αφήνετε να σας στεναχωρεί τίποτα. Γιατί μιά λεμονιά θ ανθίσει στη γειτονιάαα :)

(είμαι ερωτευμένη με τη φωτογραφική μου μηχανή.-)