Γαμώ το! Γεννήθηκα κοριτσάκιιιιι...

πικρή η αλήθεια, αλλά είναι αλήθεια. Κλαίω την μοίρα μου που γεννήθηκα γένους θηλυκού. Από μικρή. Κι όχι μόνο γιατί τα αρσενικά δεν έχουν περίοδο ούτε πόνους περιόδου ούτε πόνους γέννας. Ούτε μόνο γιατί όταν βγαίνουν έξω δεν έχουν να κάνουν ΤΙΣ προετοιμασίες με ντυσίματα, βαψίματα, μαλλιά κλπ [αυτά είναι ΒΑΣΙΚΑ στον άνθρωπο, όχι στο φύλο]... Ούτε καν γιατί είναι αναγκασμένοι να υποστούν την καταπίεση του σουτιέν.

ΑΛΛΑ γιατί εμείς τα κοριτσάκια είμαστε καταδικασμένα.
Σε τί ;
Στο να "βοηθάμε" στις "δουλειές" τις "μανούλες" μας.
Δεν αντέχεται αυτή η κατάσταση.

Τη μία τεντώνω κουρτίνες. Την άλλη βάζω πλυντήρια. Βγάζω πιάτα από πλυντήρια. Στρώνω τραπέζια. Σκουπίζω, σφουγγαρίζω... Βάφω το σπίτι ! Απλώνω ρούχα. Στρώνω κρεβάτια.

Και όλα αυτά είναι τα αποτελέσματα του παράπονου :

-Γιατί ρε Κατερίνα, δεν μπορείς να βοηθήσεις κι εσύ λίγο ;

ΌΧΙ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΜΟΥ, ΔΕ ΜΠΟΡΩΩΩΩ !

Δε μπορώ όταν απ' τα 3 παιδιά ΜΟΝΟ εγώ νιώθω σαν να είμαι δούλα ! Γιατί το ένα παιδί είναι αγόρι, και το άλλο παιδί είναι "μικρό ακόμα" ... μπαρμπούτσαλα, εγώ στην ηλικία της έχτιζα πολυκατοικίες :Ρ

και η μαλακία ποιά είναι ; Ότι όταν η μανούλα μου ήταν έγκυος και προσπάθησε να μάθει τί φύλου είναι το παιδί που φέρει στα σπλάχνα της, ο γυναικολόγος της της είπε ότι ήμουν αγόρι. Πφφφφφφφφφφφφφφ