όσα κοστίζουν μιά δραχμή, γι' άλλους κοστίζουν μιά ζωή....

δεν είναι κρίμα ;

είναι, το πιστεύω.
Έχω τρελαθεί από την αντίθεση που υπάρχει μεταξύ δύο πολυαγαπημένων μου ανθρώπων... όσον αφορά το χρήμα.

Η μία είναι μιά φίλη μου, πρώην συμμαθήτρια. Η οποία έδωσε πανελλήνιες όπως κι εγώ και πέρασε σε μιά σχολή στα Ιωάννινα. Όταν το έμαθα χάρηκα ιδιαίτερα, γιατί ήξερα ότι αυτή τη σχολή την ήθελε κολασμένα ΑΛΛΑ όταν την είδα δεν ήταν καθόλου ενθουσιασμένη. Γιατί ;
Γιατί πολύ απλά, η τετραμελής οικογένεια της φίλης μου έχει μηνιαίο εισόδημα 1200 ευρώπουλα. Και αν πάει στα Ιωάννινα να σπουδάσει αυτό που αγαπάει θα χρειάζεται τουλάχιστον 600 Ε συμπεριλαμβανομένων ενοικίων, κοινοχρήστων και όοοοολα τα λοιπά.
Και πώς θα τα βγάλουν πέρα οι υπόλοιποι 3 με τα άλλα 600 Ε ;;;;;;;;;;;;;; Οπότε θα πρέπει η ίδια να μείνει άλλον ένα χρόνο στη Θεσσαλονίκη, να δουλέψει αλλά και να διαβάσει [μόνη της εννοείται] για να ξαναδώσει πανελλήνιες και να περάσει εδώ του χρόνου.


Η άλλη είναι η πρώτη μου ξαδέρφη που υπερλατρεύω. Αυτή λοιπόν η ξαδέρφη, τις προάλλες που τη φιλοξενούσα μου είπε
-Ξαδέρφη έκανα μιά ατασταλία χθες που πήγα για ψώνια.... δες τί κομμάτια αγόρασα από την τάδε μάρκα.
Και μου δείχνει μιά φούστα, ένα φόρεμα και ένα παλτοειδές.
Τα είδα εγώ, τα συνδύασα και με το όνομα του Τάδε και έκανα την ερώτηση
-Δε μου λες χρυσό μου, πόσα έδωσες για όλα αυτά;
[και ήρθε η απάντηση κεραμμύδα]
-1400 Ε

... και μετά τί να της πω; Τί να της πω που αν μιλούσα θα την έβριζα; Που μετά δυσαρεστήθηκε που απέσπασε από τον πατέρα της 100Ε γιατί θεώρησε ότι δεν της φτάνουν να περάσει το weekend στη Θεσσαλονίκη ΜΟΝΟ μ αυτά !
Ε, μένεις μαλάκας.
Και, νταξ, δε λέω, ο κάθε άνθρωπος όπως μάθει... Και δε γίνεται να ξεκινήσουμε να σκεφτόμαστε όλους τους άλλους, γιατί αυτή η συλλογιστική πορεία δεν έχει λογική, είναι το άλλο άκρο. Αλλά όταν βλέπω ότι οικογένειες κυριολεκτικά δεν έχουν να φάνε , στερούνται βασικών αναγκών, ενώ άλλα άτομα ξοδεύουν σχεδόν τα τετραπλάσια... κάπου σκαλώνω !

[και μιλάω εγώ που δεν είμαι και ο ορισμός του ανθρώπου που έχει ως αρετή του την αποταμίευση...]

Είναι κρίμα, όντως. Ο Σωκράτης γι' άλλη μιά φορά ξέρει τί λέει.